Beach Malawi

Op reis met Atelier Africa Safaris, Reisverhaal:

DE MAGIE VAN MALAWI

‘De perfecte combinatie tussen ‘Indiana Jones’ en ‘Alleen op de wereld’’.

Een reis rond de wereldin slechts één vakantie? Het kan in Malawi, waar je openkele uurtjes rijden achtereenvolgens

surreële blauwe meren, uitgestrekte theeplantages en the big five tegenkomt. Wie op zoek is naar een veelzijdige

vakantiebestemming, kan alvast z’n ticket boeken.

De magie van Malawi

In onze drukbereisde wereld worden authentieke reisbestemmingen steeds zeldzamer. Wie iconische landschappen, uitstervende diersoorten of historische gebouwen wil bezoeken, doet dat vaak in hetgezelschap van heel wat mede-toeristen. Niet zo in Malawi, een parel van een plekwaar de homotoeristiscus voorlopig nog niet aan zijn veroveringstocht begonnen is. Ik vlieg het land binnen via de hoofdstad Lilogwe, het politieke centrum van het land dat qua inwonersaantal al de rest voorbijsteekt. Op straat heerst er een gezellige bedrijvigheid die duidt op het economische belang van de stad. Ideaal voor een korte kennismaking. Voor onze eerste nacht trekken we richting Kumbali Country Lodge, een hotel op een veertigtal minuutjes rijden van de luchthaven. Kumbali betekent ‘out of town’ en dat is ook exact het gevoel dat er heerst. Zowel de ruime bungalows als de grote diningarea beschikken over een terras dat uitkijkt op een groot grasveld en een boomgaard waar honden vrolijk en vrij rondhuppelen. Instant vakantiegevoel: check.

In het voetspoor van Madonna

Dat gevoel wordt alleen nog maar versterkt zodra ik me aan tafel installeer. Op de menukaart prijken gerechten met lokale ingrediënten die welhaast lijken te smelten op je tong. Na het dessert trakteer ik mezelf op een cocktail om de eerste avond goed af te sluiten. Als ook die een schot in de roos blijkt, ben ik helemaal overtuigd. Dit is de perfecte plek om een of twee dagen te relaxen en te onthaasten. Geen wonder dat Madonna naar hier afzakt om even uit te blazen. Uitgerust en wel vertrekken we de volgende ochtend richting het Nkhotakota Wildlife-reservaat op een drietal uur rijden van de hoofdstad. Dit park heeft een woelige geschiedenis achter de rug. Mismanagement, hongersnood en stroperij deden het wildleven bijna de das om, maar op dit moment is Nkhotakota vooral het toonbeeld van het grootste en meest succesvolle reallocatieproject uit de Afrikaanse geschiedenis. Er lopen zo’n 500 olifanten rond die succesvol vanuit Liwonde en Majete werden overgebracht. De komende jaren wordt de dierenpopulatie verder hersteld. Dat betekent echter niet dat je zo lang moet wachten: ook nu valt er heel wat te beleven. Zo kan je er ochtendsafari’s doen in een kano, de heuvel op hiken of een paar dagen vissen in de Bua-rivier. Er is hier veel mogelijk, maar niets moet. Een ware verademing.

Diner in the sky

In het park zelf slaap ik in Tongole Wilderness Lodge, de enige luxelocatie in de buurt. De bungalows kijken uit op de Bua-rivier, waar je naast olifanten ook duizenden vogels kan zien passeren vanop je terras. Ontbijten en dineren doe je in het stijlvolle hoofdgebouw, dat veel wegheeft van de geüpgradede boomhut waar ik als kind van droomde. Romantisch dineren wordt hier overigens letterlijk en figuurlijk naar een hoger niveau getild: er is een soort van verhoogd platvorm gebouwd voor een stijlvolle tête à tête met je reispartner. ‘Alleen op de wereld ’meets ‘Indiana Jones’.

Voor The Big Five moet je in Malawi naar het nationale park Liwonde trekken. Het park op zich is niet ontzettend groot en dat is praktisch: je hoeft geen uren te rijden om wat interessants te spotten. We slapen er in Mvuu Camp in het midden van het park. Olifanten, apen en wrattenzwijgen paraderen parmantig tussen de bungalows door, alsof zij hier de baas zijn. Dat laatste wordt nog maar eens bevestigd wanneer één van de dikke mannetjesapen in een moment van onoplettendheid er tijdens de lunch met mijn stuk brood vandoor gaat. Tot leedvermaak van de rest van de gasten.

Mvuu Camp organiseert zowel boot -als jeepsafari’s. In het park wonen een negental neushoorns, dus wie zijn kansen wil verhogen om er een te spotten boekt best een boottochtje. Zelf opteer ik voor de klassieke jeepsafari om zoveel mogelijk van het park te zien. Onderweg passeren we veel ‘klein wild’, zoals zebra’s, buffels en zwijnen, vooraleer we bij het grote geschut aankomen: een familie cheeta’s die gezellig ligt op te warmen in de ochtendzon. We parkeren onze wagen op een veilige afstand en genieten in alle stilte van de spelende dieren, die duidelijk hun wilde haren nog niet kwijt zijn.

Moderne Robinson Crusoe

Dat liefelijke tafereeltje had het hoogtepunt van mijn reis kunnen zijn, ware het niet dat ik nog twee spectaculaire stops op mijn lijstje heb staan. De eerste is Mumbo Island, een afgelegen eiland in het spectaculair blauwe Lake Malawi. Om er te geraken zit ik zo’n 45 minuten op een lawaaierig oude motorboot.

“De stilte die me overvalt zodra de motor stilvalt is daardoor twee keer zo intens.”

Mumbo Island is een van de beste ecologdes ter wereld en is erin geslaagd om z’n ecologische voetafdruk tot het minimum te herleiden. Toch heb je op geen enkel moment het gevoel dat je in luxe moet inboeten. Integendeel: wanneer ik vanuit mijn privéhut uitkijk op het helderblauwe water, het aangrenzende privéstrand en de met sterren bezaaide hemel waan ik me een soort verwende Robinson Crusoe. Dit moet zowat de mooiste plek op aarde zijn, bedenk ik me tevreden voor het slapengaan.

Mumbo Island

Vijftig tinten oranje

Toch is de afgelegen natuur niet de enige reden waarom mensen naar hier komen. Je kan op het eiland namelijk snorkelen, kanovaren, hiken en duiken. De lodge zelf organiseert ook bootuitstappen. Ik laat me verleiden tot de sunset cruise. Met een klein motorbootje vaar ik samen met nog enkele andere gasteneen heel eind van het eiland vandaan, waardoor we bijna alleen maar door water omringd worden. Met een frisse gin tonic in de hand kijken we ademloos toe hoe alles rondom ons van blauw naar oranje verkleurt. In mijn ooghoek verschijnt zelfs een klein traantje. Verdorie, wat kan het leven toch mooi zijn.

Na een nachtje op het eiland wil je er eigenlijk nooit meer weg. De spijt die ik voel wanneer ik opnieuw mijn voeten in het vasteland neerplant, maakt al snel plaats voor nieuwsgierigheid naar de volgende bestemming. Dat is namelijk het stijlvolle Huntington House midden in de theeplantages, beiden even spectaculair. Het gebouw zelf is volledig gebouwd in de Britse stijl van de jaren 30, toen de familie Maclean er hun intrek nam. Hoewel er intussen renovatiewerken gebeurd zijn, is er alles aan gedaan om het authentieke karakter te behouden. Dat geldt ook voor de kamers, die grotendeels de stijl van de oorspronkelijke bewoner behouden hebben. Dat zou fout kunnen uitdraaien, maar geloof mij: vader en moeder Maclean waren een pak stijlvoller dat het gemiddelde Vlaamse koppel.

In de omgeving van Huntington House is er genoeg te doen om je een paar dagen zoet te houden. Wie een hectische reis achter de rug heeft, kan relaxen in de privétuin bij een kopje Malawische fairtrade thee. Wie zin heeft in wat meer actie kan gaan wandelen tussen de theeplantages, een bezoekbrengen aan de theefabrieken of gaan mountainbiken. Zelf laat ik me van mijn meest luie kant zien en kies ik voor een jeepritje naar de top van de theeplantages. Daar is een kleine picknicktafel geïnstalleerd, waar ik met een cocktail in de hand voor het laatst de Afrikaanse zon zie ondergaan. Een beter einde van deze prachtige reis had ik niet durven dromen.

Malawian girl carryin milk