Babymoon in Namibië
tekst & foto’s door Timo & Michele Denys
In mei 2020 verwachten onze eerste (bush)baby om ons te vergezellen op deze prachtige planeet. Daarom besloten we om nog 1 keer, net met ons tweeën een laatste reis te maken, een “babymoon” dus. De bestemming? Gemakkelijke keuze: Namibië!
Namibië is het land waar Michele en ik elkaar hebben ontmoet, de plaats waar ik bijna 14 jaar heb gewoond en de plaats waar ons “Atelier Africa” avontuur is begonnen. Dus naast een vakantie zou dit voor ons ook een geweldige reis zijn om onze vrienden te bezoeken en een aantal nieuwe verblijfplaatsen te verkennen.
Namibië is eigenlijk ook perfect voor een “Baby-Moon”. Naast het feit dat wij het land als onze broekzak kennen, is het ook grotendeels malariavrij, zeer veilig en heel gemakkelijk en comfortabel (met een goeie, stevige 4×4) om in rond te reizen.
We stippelden een route uit rond Namibië, waarbij we de leukste hoekjes van het land combineren met alle locaties waar vrienden van ons wonen. Beginnen met de Kalahari en de Namib Woestijn, langs Skeleton Coast (Swakopmund, Walvis- en Henties Baai), door de Erongo Mountains tot aan Etosha National Park en dan Okonjima in de Waterberg regio, zijn de 6 grote stops waar we in ongeveer 18 dagen rustig zullen door rijden.
Geland!
Onze eerste dag (en nacht) brengen we door in Omaanda Lodge, een totaal nieuwe lodge, net buiten Windhoek op slechts 30 minuten van het vliegveld. Dus ideaal als je er net een nachtvlucht uit Frankfurt hebt op zitten, na 10 uur in een bekrompen vliegtuig wordt je hier meteen verwelkomd door een geweldig uitzicht over de bush en omhuld in een prachtig ontworpen lodge, ingericht in warme kleuren. Het voelt vo0r mij een beetje aan als Bohemian Ibiza meets Africa, geen slechte combinatie! Het verwarmde zwembad hier is trouwens ook een fantastisch kenmerk, vooral als je hier in de wintermaanden komt, wanneer dit deel van Namibië ‘s nachts erg koud kan worden.
Omaanda Lodge is niet alleen een verbluffend ontworpen lodge, met geweldig eten en fantastisch personeel, maar bevindt zich ook in een 9000 hectare groot natuurreservaat dat momenteel de thuisbasis is van (voor zover ik weet ) de grootste groep Afrikaanse Wilde Honden of “Painted Wolves” in Namibië!
En we hebben ze te zien gekregen, alle 14 op jacht! We hebben geen “kill” gezien, maar wetende dat hun slagingspercentage bij de jacht bijna 85 procent is, maakt deze jongens, de beste jagers in de bush en mijn persoonlijke favoriete dieren om in Afrika te spotten!
Na Omaanda bleven we een weekend in Windhoek om onze vrienden te ontmoeten en onze 4×4 huurauto op te halen. Zoals het hoort, gingen we voor een nieuwe Toyota Hilux Double-Cab met een 160L dieseltank en een 40L koelkast aan boord. De perfecte auto om de komende weken comfortabel door Namibië te cruisen.
Kalahari Safari vanuit het zwembad.
Op ongeveer 250km ten zuiden van Windhoek houden we onze tweede stop op onze babymoon safari bij het Intu Afrika Kalahari Reserve. Een plek die wij eigenlijk heel goed kennen en al vele malen hebben bezocht. Het was zelf het eerste stukje “Namibië” dat ik samen met Michele ondertussen bijna 10 jaar geleden ging verkennen, maar het blijft telkens opnieuw verbazen!
Deze keer ziet het reservaat er wel zeer droog uit, de managers Volka en Marelize, die ook goeie vrienden zijn, hopen dat het dit jaar eindelijk genoeg zal regenen, want de voorbije jaren waren het steeds heel zwakke regenseizoenen. Hoewel dit deel van Namibië de Kalahari-woestijn is, heb ik ook het in de laatste 15 jaar nog nooit droog gezien. Maar de droogte maakt het wel ook buitengewoon mooi nu.
Het Intu Afrika terrein wordt doorkruist door exact 77 knal-oranje duin-riemen, die over de volledige lengte van het reservaat lopen. De valleien ertussen staan bezaaid met oude Kameeldoringbomen (Camelthorns) die schaduw en beschutting bieden voor een weelde aan wilde dieren! Zelfs alleen al vanuit het zwembad hebben we gnoes (wildebeest), zebra’s, giraffen en een pak springbokken kunnen spotten, die nu in deze zeer droge periode vlak voor de lodge water komen drinken.
Vanaf de Kalahari gaat het verder naar het zuiden, de Namib-woestijn in. Omdat deze reis voor ons toch ook een beetje een combinatie is van werk en plezier en omdat we altijd graag ervaring uit de eerste hand willen hebben op vlak van alle beschikbare accommodaties die we aanbieden, hebben we 4 nachten in deze regio doorgebracht in 3 verschillende lodges, allemaal op rijafstand van het bekendste Namibische hoogtepunt: de Sossusvlei en haar Deadvlei.
Nieuwe plekjes in de oudste woestijn.
Bij onze eerste stop, Sossusvlei Desert Lodge, gelegen op slechts 30 minuten van de parkingang, ervoeren we een totaal nieuw niveau van luxe in een verbluffend minimalistisch decor! Deze lodge bestaat al vele jaren, maar heeft recent een complete opknapbeurt ondergaan. De zeer ruime design kamers hebben allemaal een eigen zwembad en een eigen “Cocktail-bar”, want je kan het geen mini-bar meer noemen als het verschillende Gins, alle mogelijke smaken van Fever Tree tonic en een grote bevroren fles wodka en Jagermeister in de diepvries bevat 🙂
Natuurlijk, omdat dit onze babymoon is, hebben we gekozen voor een zeer lekkere, maar wel alcoholvrije Gin & Tonic en genoten van het eindeloze uitzicht over de wereld’s oudste woestijn!
’s Avonds laat, nadat we van een geweldige driegangen-maaltijd hadden genoten, heeft de Sossusvlei Desert Lodge ook een interne astronoom, met wie we bijna twee uur besteed hebben aan het staren naar ons enorme sterrenstelsel. Een zeer fijne manier om de avond hier door te brengen, zeker als je weet dat dit plekje bij de top 3 behoord van beste locaties ter wereld om sterren te zien !
Sonop.
De volgende ochtend, op iets minder dan twee uur rijden richting het zuiden kwamen we aan op een gloednieuwe locatie, een stukje Namibië dat we nog nooit eerder hadden gezien. Als je op de prachtige district-ringweg D707 ongeveer 35km dieper de woestijn intrekt, kom je uit bij “Sonop”, wat simpelweg het Afrikaans is voor “Sunrise”.
Toen we hier aankwamen voor een verblijf van twee nachten, wisten we meteen dat dit waarschijnlijk te kort zou zijn om ten volle te kunnen genieten van deze fantastische locatie! We zijn al op veel plaatsen over de hele wereld geweest en we hebben al veel luxe en niet-alledaagse locaties mogen ervaren, maar SONOP is echt iets anders!
De Zannier-hotelgroep heeft deze prachtige plek vorig jaar gecreëerd en voor interieur decoratie, service en algemene lodge-ervaring krijgt deze plaats van ons alvast alle punten. Vaak kiezen we onze favoriete lodges en camps in Afrika vanwege hun goeie locatie vlakbij een safari hotspot zoals in de Okavango Delta of aan de Zambezi Rivier, of op de rand van de Ngorongoro Crater in Tanzania, maar hier is het de lodge die van deze plek een bestemming op zichzelf maakt!
Vanaf Sonop reden we terug naar het noorden en maakten een laatste stop in de Namib-woestijn op een nieuwe plek in het Namib Nauklauft Park. In het park logeren heeft het grote voordeel dat je eerder binnen mag en langer in Sossusvlei en Deadvlei kan blijven vergeleken met bezoekers die buiten het park loger. Maar dat is voor ons persoonlijk het enige voordeel van de nieuwe Death Valley Lodge.
Omdat het zo dicht bij de ingang van het park ligt, is het altijd druk rondom de lodge. Er is nog een andere grote lodge en twee campings vlakbij gelegen, dus in het hoogseizoen, als die allemaal vol zijn, moet het hier wel vrij druk zijn en dat neemt het hele lege woestijngevoel weg, “de luxe van ruimte” is hier wat weg.
Maar door hier een nachtje te blijven kan je wel het volledige national park bijna voor jezelf hebben, want dan weer absoluut magnifiek is!
Over water.
We lieten de Namib-woestijn achter ons en reden verder, via Solitaire, richting een ander juweeltje op de meest geniale locatie aan de Skeleton Coast: Pelican Point Lodge. We hadden hier al eerder verbleven, alsook veel van onze gasten die wij de voorbije jaren hebben rondgeleid in Namibië. Maar deze plek tikt nog steeds alle vakjes aan die wij van een geweldige accommodatie verwachten. Verblijven bij Pelican Point Lodge, moet je meer zien als een “activiteit” dan als een accommodatie keuze.
Alleen al het transport heen en terug naar het puntje van het schiereiland is een absoluut avontuur! We ontmoetten de lodge-gids bij de Walvis Bay Yachtclub waar we onze 4×4 achterlieten en stapten met onze bagage in zijn Land Cruiser. Hij nam ons door de zoutpannen en over de 28 km lange zandduin naar het einde van het schiereiland dat de baai van Walvisbaai vormt.
Hoewel we hier in het verleden zelf al een paar keer hebben gereden, zijn we blij deze keer dat we iemand hebben die het gebied echt kent en ons brengt langs enkele verscholen hoeken die vol leven zitten, zowel aan de baai als aan de Atlantische Oceaan. Pakken flamingo’s, pelikanen, dolfijnen, duizenden zeehonden en uiteindelijk vlak voor de lodge zelfs een hele familie jakhalzen die komen drinken uit het zoetwaterbassin.
We verbleven twee nachten in Pelican Point Lodge en genoten van het spectaculaire uitzicht op de dramatische mist die ‘s avonds over de kust trekt. We hadden een ontbijt op het strand, kreeften voor de lunch op het dek, uit de wind en in de zon.. heerlijk genieten. Op onze laatste ochtend hier namen we een vroeg ontbijt voordat we teruggingen naar de “vasteland”, deze keer niet over land, maar over water.
Pelican Point Lodge heeft een eigen bootje “Flipper” dat ons over de baai naar de Yacht Club bracht waar onze auto geparkeerd stond. We gingen natuurlijk niet terug in een rechte lijn, maar namen de tijd om wat meer van de baai te verkennen, we kregen een kleine groep dolfijnen te zien en kregen zelfs een zeehond mee aan boord!
Paradijsvogels.
Vanaf de skeletkust ging ons pad weer landinwaarts. Na een fantastische lunch op het einde van de “Jetty” (de pier) van Swakopmund reden we richting het Erongo-gebergte naar een geweldige locatie nabij Omaruru.
De Erongo Wilderness Lodge bestaat al heel lang, maar dit juweeltje is een klein hoekje van Namibië dat ik zelf nog niet had bezocht en Michele was hier laatste geweest voor wij elkaar hebben leren kennen.
Naast de geweldige locatie tussen enorme rotsblokken, was ik het meest verbaasd over het feit dat dit gebied niet één, maar acht compleet unieke vogelsoorten herbergt! Een paradijs en must dus voor elke vogelaar die naar Namibië komt!
We wandelden naar de top van hun “Sunset-Mountain” om de spectaculaire kleurverandering over het Erongo-gebergte te bekijken, en ‘s morgens vroeg, nog net voor zonsopgang zaten we buiten onze ruime safari-tent, met een warme kop koffie, gewoon luisterend naar de meest vreugdevolle vogelliedjes die we ooit hebben meegemaakt! Hier is een klein geluid fragmentje:
Wild van natuur.
Vanuit het Erongo-gebergte is het slechts een korte rit (toch naar Afrikaanse afmetingen) richting het Etosha National Park.
Onze eerste van twee verblijfplaatsen die we hebben gekozen om Etosha te verkennen is het onlangs vernieuwde Andersons’ Camp. Deze plaats is eigenlijk niet opgeknapt, maar helemaal opnieuw herbouwd. De oude tenten-lodge had een pak meer kamers, waar het nieuwe kamp nu slechts 9 enorme kamers heeft met uitzicht op een van de drukste waterpoelen in het Ongava-reservaat.
Onze voorkeur voor Ongava komt niet uit het feit dat het vlak naast de toegangspoort van Etosha ligt, (dat ook natuurlijk) maar dit reservaat heeft ook een absolute overvloed aan wildlife!
Het is ongeveer 30.000 ha groot en heeft zijn eigen, zeer goed uitgerust, anti-stropers-team. Wat ook nodig is want dit reservaat beschermt ongeveer 60 leeuwen, verdeeld over 3 grote families of “Prides”. Naast de leeuwen zijn hier ook zwarte als witte neushoorn thuis, wat het dus een geweldige locatie maakt voor onderzoekers. Dus naast de nieuwe lodge heeft Ongava nu ook een geweldig en zeer interessant research-centre met internationale onderzoekers. We hebben geluncht met een van hen die ons vertelde over de verbazingwekkende Artificiële Intelligentie die ze momenteel ontwikkelen en testen om dieren in het reservaat te tellen en te registreren. Hun geïnstalleerde cameravallen zullen het verschil kunnen zien tussen verschillende giraffes of zebra’s, luipaarden enz. door naar hun vlekken en strepen te kijken!
Op het Ongava Reservaat hebben we ook het Ongava Tented Camp bezocht,
wat na ons bezoek direct een plekje kreeg als nr.1 “wildlife” lodge in Namibië.
Dit klassieke tentenkamp in Hemingway-stijl is geen grote luxe, maar wel een echte safari-heaven! Het kamp bevindt zich in de uiterste hoek van het reservaat, diep in de bush, dus het is een beetje rijden van de poort om hier te komen, maar het is duidelijk ook een favoriete locatie voor de wilde dieren waardoor je hier in het midden van alle actie zit. Tijdens ons korte bezoek hier zagen we constant dieren komen en gaan naar de “waterhole” voor het camp, en dit is midden in het regenseizoen. Er werd ons zelfs verteld dat de olifanten uit het zwembad komen drinken terwijl jij er nog in zit!
De vele dieren zijn hier zo ontspannen rond het kamp dat het voelt alsof ze deel uitmaken van de gasten die de bar komen bezoeken en terug vertrekken.
Vanuit Ongava reden we dwars door Etosha National Park. Van de Andersons Gate naar de Von Lindequist Gate. Het regende het grootste deel van de dag, dus hebben we niet veel langs de waterholes van het park gezien. De dieren laten de bomen en grasvlaktes bij de waterpoelen liever onaangeraakt tijdens het regenseizoen. Als het droge seizoen aanbreekt moeten ze zich dan minder verplaatsen tussen de waterholes en plekjes om te eten.
Na regen.
Aan de oostkant van Etosha National Park brengen we een paar nachten door in het Onguma Reservaat, een ander echt pareltje onder de reservaten in Namibië en de thuisbasis van een aantal fantastische lodges. “The Fort” zal hier waarschijnlijk voor altijd onze favoriet zijn, maar deze keer besloten we om in het Tented Camp te vertoeven.
Onguma Tented Camp is gelegen in een mini versie van de Ngorongoro-krater. De kamers liggen aan de rand en kijken uit op een zeer frequent bezochte waterpoel in het midden van deze kleine krater.
We weten al dat de lodges op Onguma geweldig zijn, het personeel en de service fantastisch is, maar het zijn opnieuw de wilde dieren die ons hier verrassen! Onguma reserve kan je eigenlijk als een uitgebreid deel van Etosha National Park zien, maar dit is dan wel zowat de enige plaats waar je off-road kan rijden en sporen van dieren kan volgen in het grootste wildreservaat van Namibië! Ergens anders in het Etosha park zelf moet je in de wagen en op de weg blijven.
Na een enorme onweersbui in de late namiddag besloten we toch om met onze ranger erop uit te trekken en te kijken of er iets te vinden zou zijn in de bush. Onze keuze werd snel beloond, want het duurde slechts 10 minuten voordat we een cheetah moeder en haar 3 jonge welpen tegenkwamen!
Ze waren zeer actief, dus waarschijnlijk op zoek naar iets om op te jagen. We besloten om ze te volgen. Nog geen 15 minuten later kwam de groep een ander dier tegen, helaas niet de verse maaltijd waarnaar ze op zoek waren, maar een jonge mannetjesleeuw! Dit zette moeder cheetah onmiddellijk in grote alertheid en liep met het hele gezin richting Etosha. Binnen de kortste keren legden ze een paar kilometer af (cheetah zijn dan ook de snelste dieren op de grond) recht door een klein gaatje in het hek tussen Onguma en Etosha Park. Geen kill, maar toch heel bijzonder om te ervaren!
Onze laatste safari met twee.
Okonjima Bush Camp wordt de basis voor onze laatste stop in Namibia. Deze keer hebben hier ons eigen huisje, wat er een beetje uitziet als een “Hobbit Cottage”, in het midden van een 22.000ha groot reservaat. Een beschermd gebied voor ondertussen bijna 50 of meer luipaarden, enkele cheetah families en een pak hyenas! Alle lodges zitten gelukkig in een kleiner omheind stukje dus we kunnen met een gerust hart aan het zwembad liggen.
Op Okonjima gingen we uit op wat onze laatste safari zou worden met enkel ons tweetjes, alleen Michele en ik en ons kleine broodje in de oven. Met dat in gedachten gingen we op pad in de open Land Cruiser met Rohan als onze gids, zonder te weten dat we de volgende uren enkele geweldige luipaarden zouden ontmoeten!
Eerst kwam Okonjima’s “Leading Lady”, Electra op ons pad , een prachtig luipaard vrouwtje dat al heel lang in dit gebied aanwezig is. Niet veel later hing ook haar jongste welp rond in een enorme Kameeldoring-boom, pal naast de weg, en om het helemaal een super game-drive te maken, konden we de vader ook opsporen en bijna een uur lang in het zand van de uitgedroogde rivierbedding volgen terwijl de zon onderging over de savanne!
Prehistorische Pangolin
Voordat we onze babymoon afronden met een paar nachten in Windhoek, kregen we nog een speciale traktatie voor onze laatste nacht in de bush! We gingen Pangolin, of gordeldieren, opsporen!!
Pangolin zijn uiterst zeldzaam en een zeer bedreigde diersoort. In al onze 15 jaren safari ervaring hadden we er zelf nog nooit eentje in het echt gezien, dus we waren behoorlijk opgewonden, ook al betekende dit dat we de laatste nacht hier niet veel zouden slapen.
Rond middernacht vertrokken we in onze 4×4 met gids, de bushmen-tracker was al een paar uur sporen aan het zoeken en had via de radio laten weten dat hij mogelijk iets gevonden had, dus wij gingen hem vergezellen.
Met lange mouwen, lange broek en hoofdlampen aan trokken we tussen de struiken door de bush. Het was doodstil toen de gids ons tot halt signaleerde. Wat we toen te zien kregen was echt iets om nooit te vergeten.
Pangolins zijn ongelooflijk mooie dieren, die met een enorme staart perfect gebalanceerd horizontaal evenwijdig met de grond, maar toch enkel op hun twee poten lopen!
Hun vele harde schubben maken een luid geratel en ze bewegen zich best snel, maar we kunnen ons gevonden exemplaar perfect te voet volgen tot het aan een actieve mierennest halt houdt en er met haar enorme lange tong begint van te smullen. Ze wordt meteen door duizenden mieren aangevallen, maar ze beweegt geen millimeter. Wat een prachtig prehistorisch dier!
Spijtig genoeg gelooft men in Azië nog steeds dat de schubben van deze dieren genezende krachten bezitten en worden er jaarlijks honderdduizenden gestroopt.
Wij hopen daarom met onze “Atelier Africa Safaris” ons steentje bij te kunnen dragen in het beschermen van de Afrikaanse natuur.
In al onze samengestelde safaris proberen we steeds onze reizigers de mooiste beschermde gebieden van Afrika te laten zien, want om af te sluiten in de woorden van Sir David Attenborough:
“Niemand zal beschermen waar men niet om geeft.
En niemand geeft om wat ze nog nooit hebben meegemaakt.”
Heb je nu ook ongelooflijk veel zin om Namibië te bezoeken?
Aarzel niet om ons te contacteren zodat we samen met jou een ongelooflijk avontuur kunnen plannen!Timo & Michele – Atelier Africa Safaris
Congo Safari - Atelier Africa 